یاد من باشد تنهـــــ ــــا هستم

نمیدونم شاید یه روز خوب شه اوضاع .

این روزا رو حک میکنم

چه اشتباه بزرگیه درس خوندن تو مملکت ما 

مینویسم که یادم نره ظلمی که در حقم کردن که حالا نتونم هیچ کاری واسه خودم بکنم که حالا مجبور شم از خانوادم دور شم و تنهایی بیام تو یه شهر بزرگ مثل مشهد و بشینم تو خونه و تو صفحه نیازمندی های رومه بگردم دنبال کار، که ببینم کدوم هتل نظافتچی میخواد یا کجا یه منشی مسلط به کامپیوتر!!

من اینهمه تو بدترین شرایط درس نخوندم که حالا وضعم این باشه. خدایا یادته چجوری میرفتم سر امتحانای دانشگاه؟یادته دبیرستانمو؟سختیایی که کشیدمو یادته اصلا؟؟

خدایا فکر نمیکنی یه خرده زیادی داری دنیا رو جهنم میکنی واسمون؟